یه روز کوچولو

زندگی آدم ها جعبه پاستیل نیستکه از سر ذوق بازش کنیمدستمون رو بیاریم قشنگ وسط دل و روده اشونبعدش تا دلمون رو زد بندازیمشون کناربیاییم قبول کنیم که بازیچه قراردادن ادما کار قشنگی نیستبرای چند روز خوشی و راحت بودن و برچسب موقت ! زدن زوری به روی ادمادست بکشیم ...به قول خودش که میگفت تموم کن این بازی کثیف روو من حاج و واج مونده بودم که کدوم بازی کثیفشاید اون زمان داشته به خودش میگفتهبا صدای بلند که هی تموم کن این بازی کثیف رووالا بخدا این زندگی انقد ارزش نداره که اینطوری همدیگه رو بازی میدیناذیت میکنینباعث اشک هم دیگه میشیناز من که گذشتولی امیدوارم با بعدی ها اینطوری نکنیبه من میگی با هیچ کسی صمیمی نشوبیا و ببیین که هر چی بگذره هیچ کس جای تو نمیاددرسته به من گفتی من هرکسی اماما این درست تره که من بهت گفتم تو همه منی و هیچ کس مثل تو نیستبیاییم و قبول کنیم ...بگذریم که هر شب از ساعت 5 به بعد چشم به راه تلفن می شینمباخودم میگم بالاخره زنگ میزنهو ترسی از ته دلم بمن میگی اخه تو چقد ساده یتو که دیدی چطوری اون هدیه رو انداخت سطل اشغالوالا بخدا تو رو هم الان انداخته همون سطل بی خیالاما من هیچ وقت دست نمیکشممنتظرش می مونمیکجایی این همه صداقت و دوست داشتن خالص بالاخره خودش رو نشون میدهو اون منو از این تاریکی بیرون میارهپی نوشت :بدجوری دلم میخواد برگردم و ایمیلم رو چک کنمیک حسی بهم میگه اونجا چیزی برای من نوشتهاما این ترس لعنتی نمیذارهکاش میدونس ، انقد در من عمیق شدهکه با هر واژه ی که مینویسهتا اعماق من نفوذ میکنهوقتی اخرین واژه رو خوندم که نوشته مگه نمیدونی که دارم همه چی رو عادی میکنمیا میخوام همه چی به روال عادی برگرده ؟و من سرتاپا مردم با خوندم این وازه ها و بعدش ترس تمام وجودمو گرفت و , ...ادامه مطلب